Tijdens de zomer van 2017 werd op enkele weken tijd het studentencafé en broodjesbar ” ’t Clubke’ volledig gestript en opnieuw ingericht. Een huzarenstukje op korte tijd! Op 2 oktober werd het nieuwe Clubke plechtig geopend:
Allerbeste afscheidnemende, continuerende en nieuwe studentenvertegenwoordigers
Vrienden van de ASR
Ik breng u goed nieuws. We hebben een nieuw, voltallig bestuur voor het volgende academiejaar. Dat is al meer dan STAL, VVS en de Ugent kunnen zeggen
En de kiescommissie ontving geen klachten van kandidaten. Dat is al meer dan de KU Leuven kan zeggen met de recotsverkiezingen. En we vonden onze nieuwe voorzitter bij de eerste oproep. Dat is al meer dan Odisee kan zeggen bij de aanstelling van een nieuwe Algemeen Directeur. Maar die is er intussen en zelfs bij ons hier vanavond, welkom meneer de algemeen directeur.
Goed nieuws dus, dat het komende academiejaar 2017-2018 de studentenvertegenwoordiging voor Odisee én de KU Leuven zijn kapitein Stijn heeft met zijn bemanning. Kapitein Stijn neemt het roer over van Rachel. En we weten hoe goed Nederlanders met boten zijn. Er zijn een aantal belangrijke klippen genomen en aantal belangrijke havens aangedaan. De belangrijke klip van de instellingsreview werd met glans genomen. De argumenten van onze studentenvertegenwoordigers gingen er als MAPLE SYRUP in bij de commissie. En we weten hoe goed Canadezen met Engels zijn. Dus vanzelf werd al het werk dubbel gedaan: de studentenvertegenwoordiging kreeg een Engelstalige boertje slash zusje. Al weet ik sinds dit jaar dat ik niet meer SLASH moet zeggen, maar Duitse komma. Letterenstudenten in je vergadering, je leert altijd iets bij.
Onder leiding van kapitein Rachel zeilde de ASR heel vaak de haven van het studentenportaal binnen. We weten hoe goed TI’ers zijn met IT. Ze draaien de letters om, maar het is hetzelfde.
Dat het portaal en de app met al zijn functionaliteiten er zal komen is de verdienste van de studentenvertegenwoordigers. Dus al die 18 000 studenten die binnenkort dagelijks op het icoontje klikken, denk aan de ASR.
Ik stel voor dat we het icoontje de vorm geven van een Harambé beeltenis. Zo zien we allemaal subtiel de link met de ASR.
Nog zo’n realisatie is dat deze ruimte – clubke –verbouwd wordt mét toiletten, zodat deze plaats echt dé ontmoetingsplaats wordt voor de studenten langer dan 9 tot 5. Er is al gedroom over optredens, quizzen, late night karaoke – ik kan u enkele eighties hits aanbevelen – en een zangfeest wat in bepaalde kringen een schuilnaam is voor cantus. We zouden in de toiletten moeten graveren: ‘U zit hier op het toilet, de ASR heeft ze er gezet’. Of toch minstens, u zit hier op het toilet te dromen, de ASR heeft ze bekomen.
En we mogen fier zijn op de pride komende zaterdag, en ondanks het slechte weer waren de publieke reacties – mét televisie-interview – over jardin rosé rooskleurig.
De studentenvertegenwoordigers namen deze bochtige klippen in woelig institutioneel vaarwater. Gelukkig bracht een mirakel uit Brakel ons de loods om het schip ertussendoor te varen. Het schip kon de bestemming niet bereiken zonder de loods, anders loopt het op de klippen.
Rest mij nu nog kapitein Stijn en bemanning een goede vaart te wensen. Het is een goede mix tussen ervaren zeebonken (M – Duitse komma – V) en nieuwe avonturiers. Het zal weer boeiend worden. Komt er nog een storm uit het Oosterlinck? Krijgt de bemanning last van luis in de Sels? Zijn er kapers op de kust?
Ga ervoor, beste bemanning. Noteer: 16 mei 2018 op bestemming. Afspraak hier, in deze veilige haven, die tegen dan wat gemoderniseerd zal zijn. Ik zal jullie hier opwachten. Goede vaart.
Zo’n acht jaar geleden, we waren het EHSAL-groen achter de oren verloren, leerden baby en baby elkaar kennen en werden dé babies. De effecten daarvan op de bruidegom heb ik van dichtbij meegemaakt. Ik kan het u verzekeren: het is een wetenschappelijke publicatie waard. De Italiaanse posterijen werden ingeschakeld om postkaarten volgetekend met hartjes – herten in de voertaal van de bruidegom – te bezorgen aan baby. Hoeveel herten krijg je op een postkaart, de wiskunde is er nog niet uit.
Zo werd in die tijd geen enkel verkeersbord A27 gepasseerd zonder even te vertragen en dat bord te fotograferen. Verkeersbord A27, ik heb het even opgezocht, wat zo veel betekent als ‘doortocht van groot wild’. Mijn eerste hypothese was dat hij haar wilt; met een T dus. Nicolas en D-T het was nooit een goed huwelijk. Dit huwelijk zal oneindig veel beter zijn.
Navraag bij baby himself leerde mij dat de afbeelding op het verkeersbord verwijs naar onze bruid, Gert. Met geen G, dus. Dat was eenvoudig taalkundig te verklaren. Nicolas en G-H het was nooit een goed huwelijk. Dit huwelijk zal oneindig veel beter zijn. Dat het dier in kwestie een ree betrof, laat ik maar in het midden. Nicolas en dierenkunde, het was nooit een goed huwelijk. Dit huwelijk zal oneindig veel beter zijn.
Hoewel in de geschiedenis van onze trouwers heel wat dieren voorkomen. Pluchen dieren, zoals vele kilometers die werden afgelegd met de autogordelhond. Helaas kon het brave dier niet verhinderen dat er een auto ter ziele ging. Ik moet u bekennen dat ik daar wél voor iets tussen zat, maar dat terzijde. Om de eenzame hotelnachten door te komen, was er Arthur de Teddybeer. Gelukkig voor de babies dat Teddyberen niet praten. En gelukkig voor teddyberen dat ze niet kunnen ruiken of de brave Arthur was meermaals dronken geweest. En dat ze niet kunnen zien…
Maar ook levende dieren – zogenaamde iPets, wijlen Steve Jobs zou jaloers geweest zijn, – kunnen van het gezelschap van onze babies genieten: de vis Penelope en Mr E. het konijn. Er wordt binnenkort trouwens een pluchen dier aan het echtpaar Maes-Pardon, nu mogen we ze ook zo noemen, toegevoegd. We komen daar later op de avond op terug. Een soort van Talisman die met hen eerst een reis zal maken en op foto staan met alles wat ons echtpaar (ik begin gewoon te worden aan de term) typeert. Ik verklap het jullie al, het is een kikker. De kikker zal geluk brengen aan de prinses en de prins, zoals dat hoort in sprookjes en dus ook sprookjeshuwelijken. Jullie moeten hem dan af en toe wel eens kussen, dan blijft hij gelukt brengen op jullie Odisee. Excuses voor de sluikreclame.
En dat is dan ook wat jullie toewens: heel veel geluk. Wordt wie jullie zijn, de babies.
Martine, ik heb altijd beloofd om bij je pensioen iets te zeggen. De vraag wat en wanneer hield al mij al bezig sinds het nieuws van je pensioen werd aangekondigd.
Enkele weken gelden was ik bezig met de opkuis van mijn bestanden. Jullie weten wel, dat vreselijke werkje naar aanleiding van de file server migratie. Ik botste daar op een quote in een presentatie van mijn HR cursus. Die luidt als volgt:
“Don’t pick a first job. Pick a first Boss. Your first boss is the biggest factor in your career success. A boss who doesn’t trust you won’t give you opportunities to grow. When you accept your first job, you’re hiring a tutor to teach you about work. Be sure to hire wisely.”
Ik wist meteen, dat is mijn boodschap. En ik kan mijzelf alleen maar gelukkig prijzen met de keuze die ik toen gemaakt heb. Het is dan ook met een gevoel van dankbaarheid en waardering dat ik je pensioen tegemoet kijk.
Ik heb veel geleerd van Martine. Ze was haar tijd eigenlijk voorruit.
Het is tegenwoordig erg hip, vooral in de IT sector, om te werken met stand-up meetings of zogenaamde ‘scrums’. Korte, frequente meetings die rechtop staand gehouden worden om meteen de essentie te komen, informatie uit te wisselen of te beslissen en daarna er meteen terug in te vliegen. Martine past dat al jaren toe, bij Martine heet dat gewoon rookpauze. Je hebt 1 sigaret, of bij goed weer twee sigaretten, de tijd om de voorliggende knoop te behandelen. Die methode werkt, ik kan het u verzekeren, je kunt ermee een kelder/parking verbouwen tot een studentenrestaurant.
Bij Martine zijn er geen potten om rond te draaien, geen olifanten in de zaal en gaat het schip altijd recht door zee. Authentiek leiderschap avant la lettre, met grote A,. En met visie op studentenbeleid al met even grote S, student centraal.
Ook op het vlak van time management gaf Martine blijk van grote innovaties, zij toverde het alom bekende concept ‘just in time management’ om tot het vernieuwend ‘just too late’ concept te komen: de minder productieve introductietijd van vergaderingen wordt gewoon overgeslagen.
Martine, het is het einde van paars: nu gaat Kuifje verder zonder Madam Pijp. Clyde zonder Bonnie. Ik zal het missen.
Geniet van je pensioen. Huisvesting in Frankrijk, met goed eten en de witte wijn. Met wat petanque als sport. Het theater als cultuur.
En zoals je zelf vaak zegt: het is niet wat het is, maar wat je ermee doet.
Beste studenten & collega’s
U bent hier uiteraard allemaal om de uitslag van te kennen van de studentenverkiezingen 2015-2016. Vooraleer tot dat over te gaan, moeten we het toch eens over de huidige ploeg hebben. Zij moesten de schoenen van Simon VH vullen, wat om meer dan één reden geen evidentie is.
De nieuwe ploeg trad aan met voorzitter Michaël. Die na zijn studie toegepaste informatica en diepe interesse in bedrijfseconomie, de rechtenstudie aanvatte. Rechten paste wel, want het was dan ook met de bedoeling om bepaalde rechten te hebben. Maar de arbeidsmarkt lonkte, een drang nog sterker dan die van Duvel tripel hop of Manchester. Alhoewel, dat laatste zou ik nog niet durven beweren. De lokroep van de Sirenen is altijd de sterkste. Vraag dat maar een Odisseus, inderdaad, die van de Odisee.
Daardoor werd Thomas voorzitter. Veel veranderde snel. De voertaal van de ASR werd prompt omgezet van AN naar ABN. Het Algemeen Brakels Nederlands. Maar dat niet alleen. De banners, latjes en roll-ups schoten sneller dan de Brakelse bos paddenstoelen uit de grond. Als een ware De Croo werden alle campussen en dito recepties afgeschuimd. En nog sneller dan zijn toch al sterk aerodynamische haarsnit zou doen vermoeden, werden alle campussen gemobiliseerd in de rekrutering van de kandidaten. Met succes overigens. Om het met een Decrooïsme te zeggen, u weet wel, van die andere bekende inwoner van Brakel, Herman De Croo, je mag geen oud brood snijden met de verkeerde kant van het mes: je deukt slechts het brood en snijdt in je hand.
Hij was uiteraard niet alleen. Er is ook Nick, die de studentenraad van de associatie Leuven nieuw leven heeft ingeblazen, al ware het zijn trompet. Nog op te merken dat in die StAL het Brakelse trekpaard van zojuist ook mee tussen zat. Als waren ze Heracles, u weet wel, uit de Odisee, proberen ze die Augias-stal te kuisen en te beheren. Net als in de mythe was Augias niet zo tevreden met hun uitstekende werk.
En een trio is natuurlijk nooit compleet zonder de 3e man. In dit geval een vrouw. Véronique die uitgezonden werd, als ware het een paard van Troje, u weel wel, van de Odisee, om in de STURA KU Leuven de belangen van de AO studenten van de campus Brussel te behartigen.
Ik heb het mij toch vaak bedacht, wat een prestatie. Uitmuntend. Bijna echte Griekse (of Brakelse?) helden. En in Brussel, Gent, Aalst en Waas de boel runnen. Daarbij elk van hen. Elk van hen, een mandaat in Leuven, associatie of de universiteit. De ASR stond dit jaar opnieuw, in een lange traditie, beroemd en berucht in het Vlaams Hoger Onderwijs.
Maar daarvoor komt u uiteraard niet. Ik kan u al verklappen dat Nick en Véronique de Odisee-boot hier verlaten. Ze zijn zelfs nog niet op hun Ithaka aangekomen. Ik wens hen een goede reis verder. Maar dat ze in geen geval hun reis overhaasten, dat nog even duurt, zodat ze wijs en rijk van hun reiservaring aankomen.
Thomas blijft nog even op de boot, maar met een gewijzigde bemanning. Zo zetten zij hun Odisee verder. Ze zullen ook dit wel wat boze goden, cyclopige reuzen en gewiekste Laestrygonen tegenkomen. Maar met het goede evenwicht tussen ervaring en jong enthousiasme kan dat niet mislopen. Geen schipbreuk, altijd vooruit.
En zoals de zojuist afgezwaaide algemeen directeur met DDC-isme zei: buon viaggio. Wat zoveel betekent als goede reis.
Beste studenten & collega’s
U bent hier uiteraard allemaal om de uitslag van te kennen van de studentenverkiezingen 2015-2016. Vooraleer tot dat over te gaan, moeten we het toch eens over de huidige ploeg hebben. Zij moesten de schoenen van Simon VH vullen, wat om meer dan één reden geen evidentie is.
De nieuwe ploeg trad aan met voorzitter Michaël. Die na zijn studie toegepaste informatica en diepe interesse in bedrijfseconomie, de rechtenstudie aanvatte. Rechten paste wel, want het was dan ook met de bedoeling om bepaalde rechten te hebben. Maar de arbeidsmarkt lonkte, een drang nog sterker dan die van Duvel tripel hop of Manchester. Alhoewel, dat laatste zou ik nog niet durven beweren. De lokroep van de Sirenen is altijd de sterkste. Vraag dat maar een Odisseus, inderdaad, die van de Odisee.
Daardoor werd Thomas voorzitter. Veel veranderde snel. De voertaal van de ASR werd prompt omgezet van AN naar ABN. Het Algemeen Brakels Nederlands. Maar dat niet alleen. De banners, latjes en roll-ups schoten sneller dan de Brakelse bos paddenstoelen uit de grond. Als een ware De Croo werden alle campussen en dito recepties afgeschuimd. En nog sneller dan zijn toch al sterk aerodynamische haarsnit zou doen vermoeden, werden alle campussen gemobiliseerd in de rekrutering van de kandidaten. Met succes overigens. Om het met een Decrooïsme te zeggen, u weet wel, van die andere bekende inwoner van Brakel, Herman De Croo, je mag geen oud brood snijden met de verkeerde kant van het mes: je deukt slechts het brood en snijdt in je hand.
Hij was uiteraard niet alleen. Er is ook Nick, die de studentenraad van de associatie Leuven nieuw leven heeft ingeblazen, al ware het zijn trompet. Nog op te merken dat in die StAL het Brakelse trekpaard van zojuist ook mee tussen zat. Als waren ze Heracles, u weet wel, uit de Odisee, proberen ze die Augias-stal te kuisen en te beheren. Net als in de mythe was Augias niet zo tevreden met hun uitstekende werk.
En een trio is natuurlijk nooit compleet zonder de 3e man. In dit geval een vrouw. Véronique die uitgezonden werd, als ware het een paard van Troje, u weel wel, van de Odisee, om in de STURA KU Leuven de belangen van de AO studenten van de campus Brussel te behartigen.
Ik heb het mij toch vaak bedacht, wat een prestatie. Uitmuntend. Bijna echte Griekse (of Brakelse?) helden. En in Brussel, Gent, Aalst en Waas de boel runnen. Daarbij elk van hen. Elk van hen, een mandaat in Leuven, associatie of de universiteit. De ASR stond dit jaar opnieuw, in een lange traditie, beroemd en berucht in het Vlaams Hoger Onderwijs.
Maar daarvoor komt u uiteraard niet. Ik kan u al verklappen dat Nick en Véronique de Odisee-boot hier verlaten. Ze zijn zelfs nog niet op hun Ithaka aangekomen. Ik wens hen een goede reis verder. Maar dat ze in geen geval hun reis overhaasten, dat nog even duurt, zodat ze wijs en rijk van hun reiservaring aankomen.
Thomas blijft nog even op de boot, maar met een gewijzigde bemanning. Zo zetten zij hun Odisee verder. Ze zullen ook dit wel wat boze goden, cyclopige reuzen en gewiekste Laestrygonen tegenkomen. Maar met het goede evenwicht tussen ervaring en jong enthousiasme kan dat niet mislopen. Geen schipbreuk, altijd vooruit.
En zoals de zojuist afgezwaaide algemeen directeur met DDC-isme zei: buon viaggio. Wat zoveel betekent als goede reis.