Categoriearchief: Resto

Bleu de toi

Met deze mooie zomerdagen eet ik het liefst op een terras, of nog beter een binnentuin. Wat Googlen bracht mij bij Brussels Life waar men het terras van Bleu de Toi al een van de gezelligste van Brussel roemt. De keuken krijgt er 5 sterren op 5. Daarheen dus!

We worden onthaald door een ‘kelner’ in een short die enige wasbeurten gezien had, om nog maar te zwijgen van een slordig door zweet doordrongen hemd. Het geroemde terras blijkt een postzegel groot en omzoomd door planten in potten. We bestellen aperitief (Bombay is de enige Gin op de kaart). Even later komt een dame een amuse neerpoten zonder een woord te zeggen. We bestellen voorgerecht, hoofdgerecht en een fles wijn

Vrij snel nadien komt ze aan met het voorgerecht. Dan blijkt dat de bestelling verkeerd werd doorgegeven aan de keuken: ik krijg kaaskroketten in de plaats van een duo van kroketten, maar besluit het toch maar op te eten. Van de wijn nog geen spoor. We finaliseren dan maar de Gin tijdens het voorgerecht.

Nadat het voorgerecht even afgeruimd was, vraag ik zelf dan maar naar waar de fles wijn blijft. ‘Zo meteen’. Intussen wordt ook het hoofdgerecht opgediend. De specialiteit van het huis is ‘Bintje’, een gevulde aardappel waarvan er heel wat varianten te krijgen zijn. Ik bestelde een Bintje ‘Yassa’, gemarineerd gevogelte. Wat ik krijg is een grote kapotgekookte aardappel met veel romige saus en wat gevogelte.

Bintje Yassa

Bintje Yassa

Ik vraag voor een tweede keer achter de fles witte wijn, die dan uiteindelijk toch geserveerd raakt…. maar dan wel in een chaudfontaine glas!

Dat voor zo’n bintje maar liefst 18€ op de rekening wordt toegevoegd, is moeilijk te verteren. Kortom: de bediening was een ramp, het eten hoogstens middelmatig voor een taverne en te duur voor wat het maar is. Hier zien ze mij niet meer…

Bleu de toi
Rue des Alexiens 73
1000 Brussel
Gegeten op: 18/07/2013
Beoordeling: W

Brussels Midi Station

In April 2009 opende de Midi Station haar deuren. Midi Station was een concept van Antoine Pinto, de man achter heel wat trendy brasserie concepten (o.a. Belga Queen). Midi station is met 400 plaatsen en 2000 vierkante meter een van de grootste brasserie-restaurants in ons land. Eind Augustus 2010 sloot het restaurant echter (tijdelijk) de deuren: met een dreigend fallissement trok Pinto de steker uit Midi Station.

Enige tijd later heropende Midi Station haar deuren, onder het bewind van een nieuwe holding. Minder personeel en een beperktere kaart moesten Midi Station opnieuw rendabel maken.

Ter gelegenheid van de resto days wou ik wel eens weten hoe het nu gesteld was met midi station.

Als voorgerecht wordt een gerookte zalm met een sorbet van wassabi opgediend. Een op het eerste gezicht eenvoudige schotel, maar het smaakt heerlijk. De sorbet van wassabi overheerst niet alles en is een origineel idee.

Gerookte zalm met een sorbet van wassabi

Als hoofdgerecht krijgen we lamsvlees met asperges. Het lamsvlees is perfect gegaard en van uitstekende kwaliteit en hetzelfde geldt voor de asperges. Opnieuw op zich eenvoudige schotels, maar heel degelijk bereid.

Lamsvlees met asperges

Het dessert is een sorbet met pompelmoes. Een verrassende combinatie, maar wel lekker.

Sorbet met pompelmoes

De gerechten in het ‘nieuwe’ Brussels Midi Station zijn duidelijk eenvoudiger dan voorheen. Toch is op de kwaliteit zeker niet bespaard. Ook de inkrimping van de staf heeft geen storend effect op de bediening. En het prachtige kader is uiteraard ook gebleven. Ik hoop dat Midi Station deze keer wel zal overleven…

Brussels Midi Station
Victor Hortaplein 26
1060 Brussel
Gegeten op: 13/05/2011
Beoordeling: WWW

Fornostar

Het is Europese Top in Brussel en dit is de vierde poging om ergens binnen te geraken. De ‘forth best’ option – pizzeria Fornostar – bleek zeker niet slecht.

De naam doet al wat bijzonder aan en op de vitrine staat: “Wij zijn geen trendy restaurant / Nous ne sommes pas un resto à la mode”, wat uiteraard bol staat van de ironie. Het interieur mag er zeker zijn, het is opgebouwd rond de pizzaoven in het midden van de zaak, aangevuld met een kanjer van een snijmachine. De (wel erg) laag hangende lampen creëren een stemmige sfeer aan de tafels. Helaas staan die wel echt dicht op elkaar.

Ik besluit toch geen pizza te nemen, maar ik ga voor de suggestie van de dag: saltimbocca.

Saltimbocca

De saltimbocca is voortreffelijk. De pasta wordt in een apart schoteltje bij opgediend, wat zeker een pluspunt is. De saus is afgewerkt met verse kruiden en verse tomaten. Fornostar levert kwaliteit en een beetje meer, maar niet direct sex on the plate.  Als dessert neem ik – hoe kan het ook anders – een tiramisu.

Tiramisu

De tiramisu heeft iets te weinig lange vingers, maar voor de rest is die meer dan behoorlijk.

Dit restaurant is iets duurder dan de gemiddelde Italiaan (Tiramisu €7, Pizza 4 kazen €14, penne arrabiata €14), maar de afwerking en de inrichting zijn dan ook iets beter dan gemiddeld. Bij publico bijvoorbeeld eet je goedkoper, maar is de afwerking minder fijn. Alles bij elkaar komen we dan toch aan een redelijk mooie prijs/kwaliteit.

Fornostar
Brandhoutkaai 65
1000 Brussel
Gegeten op: 24/03/2011
Beoordeling: WWW

Kaarslicht

Ik kom al enige tijd geregeld in het kaarslicht, om de simpele reden dat dit heel dichtbij gelegen is. Bij de start van het lenteseizoen wist het restaurant toch te verbazen. In het verleden was het een heel eenvoudige kaart (pasta, scampi, etc) tegen een degelijke prijs. Nu zijn de suggesties van een klasse hoger, waarbij de prijs amper gestegen is. De prijs/kwaliteit stijgt daarmee tot een heel mooi niveau. Ook het servies is mee upgradet naar een hoger niveau: de tonijn wordt opgediend op steen.

Tonijn

Ik kies tonijn als hoofdgerecht (23€). De tonijn is perfect gegrild en de afwerking met de ‘zalven’ is heel smaakvol. De chef overstijgt zichzelf.

We worden meer dan behoorlijk bediend voor deze prijs. Ik vind het mooi om zien om dit restaurant te zien groeien. Hopelijk houden ze de goede koers aan…

Kaarslicht
Steenweg 254
910 Eke
Gegeten op: 26/3/2011
Beoordeling: WWW

L’Atelier de Michel D

Dit restaurant is intussen helaas GESLOTEN

Chef Michel Dukissis heeft een mooi palmares waaronder de prijs Prosper Montagné voor beste kok 1997. We gaan dus met hoog gespannen verwachtingen naar het restaurant.
We besluiten om het menu van de chef te nemen, le menu de Michel D. De chef zelf komt ons het menu uitleggen, de ontvangst is vriendelijk.

Als aperitiefhapje krijgen we een duo van runds-en zalmtartaar, afgewerkt met groene pesto. De vrouw van het huis vraag spontaan of we bij de hapjes graag een aperitief drinken dan wel meteen aan te vangen met de aangepaste wijnen. We kiezen voor het laatste.

De aperitiefhapjes

Als eerste voorgerecht krijgen we een kort gebakken rode Tonijn, met een cannelloni , een mousse van aubergine en pesto. De tonijn is perfect gebakken (niet te hard). Tonijn combineren met de cannelloni is een geslaagde keuze. Intussen vloeit de aangepaste wijn rijkelijk.

Eerste voorgerecht: Rode Tonijn

Als tweede voorgerecht krijgen we een Skrei (Skrei is de naam van Kabeljauw tussen december en april wanneer hij vanuit de Barentszzee naar het noordwesten van Noorwegen migreert om te paaien.) met enkele schaaldieren met paprika en koriander. De Skrei is op het vel gebakken en de kwaliteit is gewoon top.

Tweede voorgerecht: Skrei

Voor het hoofdgerecht wisselt men naar vlees: speenvarken met mosterdsaus. De switch naar vlees vind ik een goede keuze voor de variatie. Het speenvarken is goed, maar hebben in tegenstelling tot de vorige schotels niet  het *waauw* effect. De aangepaste wijnen ‘passen’ zich ook aan van witte naar rode wijn. We blijven wat langer tafelen en men giet galant bij tot we meer dan een halve fles van deze heerlijk wijn soldaat gemaakt hadden.

Het hoofdgerecht: speenvarken

Als dessert krijgen we een sabayon met zoete wijn versierd met pompelmoes. De consistentie van de sabayon is perfect en last blijkt dus zeker niet least.

Het dessert: sabayon

We betalen voor deze gerechten en een vloed aan wijn de som van 65€/pp. Ik vond het dit zeker waard. De zorg en verfijning voor het eten is meer dan wat men op andere plaatsen in Brussel voor dezelfde prijs krijgt. Voor elke schotel de (open) keuken verlaat geeft ‘Michel’ zijn laatste finishing touch mee. De passie voor het eten zie je op het bord. Wie in Brussel een verfijndere keuken zoekt, is bij Michel D prijs/kwaliteit zeer goed bediend. Een absolute aanrader!

L’atelier de Michel D
Oud Korenhuis 31
1000 Brussel
Gegeten op: 19/3/2011
Beoordeling: WWWW

Publico

Ik kwam volledig toevallig in dit restaurant, omdat het restaurant waar ik eerst wou gaan volzet bleek. We kunnen hier wel spreken over een toevalstreffer.

Publico is een mediterraans geïnspireerd restaurant: pasta, veel gerechten met tomaten(saus), tiramisu – alle Zuiderse klassiekers zijn aanwezig. De bediening is heel hartelijk, men komt na elk gerecht vragen of alles in orde is en geen vraag is er een te veel. Prijs-kwaliteit is dit een topzaak: voor het duurste hoofdgerecht (lamsfilet) betaal je €17,90.

Ik kies voor een saltimbocca en krijg een ruime portie vlees en pasta. Al dat lekkers voor 12,90€ in een van de meest trendy buurten van Brussel, ongelofelijk!

Saltimbocca met pasta

Voor een eenvoudige, Zuiderse hap in Brussel moet je niet twijfelen; Publico levert lekkere eenvoudige Zuiderse gerechten aan een niet te kloppen prijs!

Publico
Kartuizerstraat 32
1000 Brussel
Gegeten op: 4/1/2011
Beoordeling: WWW

Kasteel Diependael

Het familiefeest op Kerstdag vond dit jaar plaats in Kasteel Diependael in Elewijt (Zemst-Mechelen). Het restaurant – een gerenoveerd kasteel – heeft een ster in de Michelin, al sinds 1996. In het restaurant zorgen eikenhouten vloeren, schilderwerken van Peter Breurs, maar vooral het prominent aanwezige Boda glaswerk voor een geslaagde combinatie van het ‘oude’ kasteel met een modern interieur.

Aperitiefhapje

Als hapje krijgen we (van links naar rechts) een oester – een glaasje met tarbot en een soepje van pompoen. De breidingen en smaken zijn goed, maar de *waauw* die je bij de hapjes van een sterrenzaak verwacht, blijft wat achterwege.

Eerste voorgerecht

Als eerste voorgerecht krijgen we een St-Jakobbsvrucht, een mousse van kreeft, een tartaar van kreeft en een limoensorbet. De presentatie zorgt deze keer wel voor een aangename verrassing. De kreeft is op een creatieve manier verwerkt, de andere elementen zijn klassieker.

Tweede voorgerecht

 

Als tweede voorgerecht krijgen we langoustine, gerookte zalm en ganzenleverijs in een soepje van aardpeer. We krijgen eerst het bord met de langoustine, gerookte zalm en ganzenleverijs en daarna komt de vrouw des huizes iedereen bedienen met de aardpeersoep. De aardpeersoep domineert wat te veel en verdrinkt bijna letterlijk de langoustine, ganzenlever en zalm.

Eerste hoofdgerecht

Als eerste hoofdgerecht krijgen we een jonge tarbot op een bedje van kalfswang en tartuffo, afgewerkt met grijze garnalen.  Het bedje van kalfswang doet een beetje afbreuk aan de heerlijke jonge tarbot. De garnalen zijn uitstekend.

Tweede hoofdgerecht

Als tweede hoofdgerecht krijgen we reefilet me een mousse van kweepeer, witloof, macaron en een zalf van wortel. De bereidingen zijn uitstekend en de macaron is een originele toets.  De andere componenten zijn eerder klassiekers.

Feestdessert

Als dessert krijgen we chocolade, met speculaasijs en gebak. Het dessert is lekker, maar heeft niet de originaliteit om onvergetelijk te zijn.

 

Over het geheel genomen hebben we lekker getafeld, maar het culinaire niveau was relatief lager dan het niveau van de prijs. De keuken is wat verouderd, klassieke ingrediënten met weinig innovatie in de combinatie of bereiding, wat de ster wat doet tanen.

Kasteel Diependael
Tervuursesteenweg 511
1982 Elewijt
Gegeten op: 25/12/2010
Beoordeling: WWW

Henri

Op de Vlaamse Steenweg vind je ‘Henri’, een trendy stadsrestaurant dat volledig past bij het vlakbij gelegen ‘Dansaert” publiek. De inrichting is dan ook strak modern, met een grote toog. De kaart kan je het best omschrijven als die van een degelijke moderne brasserie. De suggesties zijn altijd van een iets hoger culinair niveau.

Het voorgerecht kies ik uit de klassieke kaart: garnaalkroketten. Ze zijn goed, maar zonder meer. Het hoofdgerecht neem ik uit de suggestiekaart: (rauwe) hertfilet. Een rauw hoofdgerecht, het is een risico… Maar het is een absolute meevaller: het hert wordt als omhulsel voor een vulling met groenten gebruikt. De mix van smaken is orgineel en de kwaliteit van de ingrediënten is uitstekend.

Het hoofdgerecht met rauwe hert

Voor dat alles en een fles wijnen betalen we 57€ per persoon. Prijs/kwaliteit is Henri dus absoluut een bezoekje waard!

Henri (de website is trouwens ook zeker een bezoekje waard!)
Vlaamsesteenweg 113
1000 Brussel
Gegeten op: 15/12/2010
Beoordeling: WWW

’t Kleine Genoegen

Restaurant ” ’t Kleine Genoegen” is duidelijk een druk bezochte plek: we willen op een zaterdagavond een tafeltje voor 4 personen. We hebben beet, maar enkel omdat een ander gezelschap op het laatste moment annuleerde. Het restaurant is inderdaad vrij klein, maar heel gezellig. De knetterende open haard verspreidt een gezellige warmte op deze ijskoude winterdag.

Het gezelschap besluit zich te laten verrassen door het verrassingsmenu. Ik ben normaal niet zo’n fan van een mystery-concept, maar dat wordt hier meteen goed gemaakt door de vraag: ‘zijn er zaken die jullie zeker niet willen eten?’. Ik vermeld mijn aversie voor zeevruchten. En daar wordt inderdaad doorheen het hele menu rekening mee gehouden. Deze klantgerichtheid blijven we trouwens gedurende ons bezoek ervaren: er worden allerlei suggesties gedaan, zonder iets op te dringen.

De aperitiefhapjes

We nemen een aperitief maison en krijgen daarbij eendenleverpaté met een sausje van groene appel. De chef toont zijn creativiteit door af te werken met een caviaar van rode biet. De combinatie van een oerdegelijk product als ganzenlever met de ‘El Bulli’-achtige caviaar van rode biet is zeer geslaagd.

Eerste gerechtje

De rest van het gezelschap krijgt een ‘scheermesje’, maar ik krijg een zalm met zeewier en een zalf van pompoen. Daarna volgt een soep van kastanje (helaas geen foto)

Na de soep krijgen we een stukje vis.

Het hoofdgerecht

Als hoofdgerecht krijgen we een hazenrug filet, amandelkroketjes, rode biet en knolselder. De smaken gaan perfect samen, de ingrediënten zijn allemaal van topkwaliteit en de chef overstijgt het klassieke van dit gerecht door opnieuw met El Bulli-like technieken te werken.

Het dessert

Het dessert wordt ons voorgesteld als een symfonie van smaken. En dat is het ook! Men zegt wel eens dat je de kwaliteit van een restaurant kan afmeten aan de hand van het dessert. Dit dessert is een van de beste die in de voorbije maanden gegeten heb: een bolletje ijs met kaviaar van koffie (daar is El Bulli weer), donuts van groene appel (El Bulli, 2), chocolade, hazelnoot, kastanje… Zoals gezegd: een heerlijke symfonie van smaken die Bach jaloers zouden maken!

We mochten van dit alles genieten voor 52€. Wie in Hasselt is en wil verrast worden door een mix van klassieke keuken en de nieuwe keuken is bij ’t Klein Genoegen aan het juiste adres, want mijn genoegen over deze zaak was groot.

’t Kleine Genoegen
Raamstraat 3
3500 Hasselt
Gegeten op: 27/11/2010
Beoordeling: WWWW

I Latini

De volgende in de rij Italianen: I Latini. I Latini is gelegen in de schaduw van de Sint-Katelijne kerk in het centrum van Brussel. I Latini geeft een eenvoudige Italiaanse keuken (pasta, pizza, cannelloni, …) maar dan wel volledig  afgewerkt en tegen een heel behoorlijke prijs. Hun menu ‘Italianissimo’ is een heel voordelige keuze: voor 28,80 heb je een eenvoudig voorgerecht, een hoofdgerecht en een dessert. Voor een pizza betaal je 11,50 of 12,50. Het interieur en bediening zijn merkelijk beter dan die van de doorsnee pizza/pasta Italiaan en de prijzen liggen in dezelfde range. De wijnkaart is behoorlijk uitgebreid en biedt wijnen in alle prijsklassen. Wie een eenvoudige Italiaan zoekt in centrum Brussel, komt bij I Latini zeker niet bedrogen uit.

Napolitaanse Pizza bij I Latini

I Latini
Sint-Katelijneplein 2
1000 Brussel
Gegeten op: 15/11/2010
Beoordeling: WWW