Categoriearchief: Gezegd

Speech pensioen Martine Van Poucke

Geef een reactie

Martine, ik heb altijd beloofd om bij je pensioen iets te zeggen. De vraag wat en wanneer hield al mij al bezig sinds het nieuws van je pensioen werd aangekondigd.

 

Enkele weken gelden was ik bezig met de opkuis van mijn bestanden. Jullie weten wel, dat vreselijke werkje naar aanleiding van de file server migratie. Ik botste daar op een quote in een presentatie van mijn HR cursus. Die luidt als volgt:

“Don’t pick a first job. Pick a  first Boss. Your first boss is the biggest factor in your career success. A boss who doesn’t trust you won’t give you opportunities to grow. When you accept your first job, you’re hiring a tutor to teach you about work. Be sure to hire wisely.”

Ik wist meteen, dat is mijn boodschap. En ik kan mijzelf alleen maar gelukkig prijzen met de keuze die ik toen gemaakt heb. Het is dan ook met een gevoel van dankbaarheid en waardering dat ik je pensioen tegemoet kijk.

Ik heb veel geleerd van Martine. Ze was haar tijd eigenlijk voorruit.

Het is tegenwoordig erg hip, vooral in de IT sector, om te werken met stand-up meetings of zogenaamde ‘scrums’. Korte, frequente meetings die rechtop staand gehouden worden om meteen de essentie te komen, informatie uit te wisselen of te beslissen en daarna er meteen terug in te vliegen. Martine past dat al jaren toe, bij Martine heet dat gewoon rookpauze. Je hebt 1 sigaret, of bij goed weer twee sigaretten, de tijd om de voorliggende knoop te behandelen. Die methode werkt, ik kan het u verzekeren, je kunt ermee een kelder/parking verbouwen tot een studentenrestaurant.

Bij Martine zijn er geen potten om rond te draaien, geen olifanten in de zaal en gaat het schip altijd recht door zee. Authentiek leiderschap avant la lettre, met grote A,. En met visie op studentenbeleid  al met even grote S, student centraal.

Ook op het vlak van time management gaf Martine blijk van grote innovaties, zij toverde het alom bekende concept ‘just in time management’ om tot het vernieuwend ‘just too late’ concept te komen: de minder productieve  introductietijd van vergaderingen wordt gewoon overgeslagen.

Martine, het is het einde van paars: nu gaat Kuifje verder zonder Madam Pijp. Clyde zonder Bonnie. Ik zal het missen.

Geniet van je pensioen. Huisvesting in Frankrijk, met goed eten en de witte wijn. Met wat petanque als sport. Het theater als cultuur.

En zoals je zelf vaak zegt: het is niet wat het is, maar wat je ermee doet.

Speech KIES AV Studentenraad ASR

Geef een reactie

Beste studenten & collega’s

U bent hier uiteraard allemaal om de uitslag van te kennen van de studentenverkiezingen 2015-2016. Vooraleer tot dat over te gaan, moeten we het toch eens over de huidige ploeg hebben. Zij moesten de schoenen van Simon VH vullen, wat om meer dan één reden geen evidentie is.

De nieuwe ploeg trad aan met voorzitter Michaël. Die na zijn studie toegepaste informatica en diepe interesse in bedrijfseconomie, de rechtenstudie aanvatte. Rechten paste wel, want het was dan ook met de bedoeling om bepaalde rechten te hebben. Maar de arbeidsmarkt lonkte, een drang nog sterker dan die van Duvel tripel hop of Manchester. Alhoewel, dat laatste zou ik nog niet durven beweren. De lokroep van de Sirenen is altijd de sterkste. Vraag dat maar een Odisseus, inderdaad, die van de Odisee.

Daardoor werd Thomas voorzitter. Veel veranderde snel. De voertaal van de ASR werd prompt omgezet van AN naar ABN. Het Algemeen Brakels Nederlands. Maar dat niet alleen. De banners, latjes en roll-ups schoten sneller dan de Brakelse bos paddenstoelen uit de grond. Als een ware De Croo werden alle campussen en dito recepties afgeschuimd. En nog sneller dan zijn toch al sterk aerodynamische haarsnit zou doen vermoeden, werden alle campussen gemobiliseerd in de rekrutering van de kandidaten. Met succes overigens. Om het met een Decrooïsme te zeggen, u weet wel, van die andere bekende inwoner van Brakel, Herman De Croo, je mag geen oud brood snijden met de verkeerde kant van het mes: je deukt slechts het brood en snijdt in je hand.

Hij was uiteraard niet alleen. Er is ook Nick, die de studentenraad van de associatie Leuven nieuw leven heeft ingeblazen, al ware het zijn trompet. Nog op te merken dat in die StAL het Brakelse trekpaard van zojuist ook mee tussen zat. Als waren ze Heracles, u weet wel, uit de Odisee, proberen ze die Augias-stal te kuisen en te beheren. Net als in de mythe was Augias niet zo tevreden met hun uitstekende werk.

En een trio is natuurlijk nooit compleet zonder de 3e man. In dit geval een vrouw. Véronique die uitgezonden werd, als ware het een paard van Troje, u weel wel, van de Odisee, om in de STURA KU Leuven de belangen van de AO studenten van de campus Brussel te behartigen.

Ik heb het mij toch vaak bedacht, wat een prestatie. Uitmuntend. Bijna echte Griekse (of Brakelse?) helden. En in Brussel, Gent, Aalst en Waas de boel runnen. Daarbij elk van hen. Elk van hen, een mandaat in Leuven, associatie of de universiteit. De ASR stond dit jaar opnieuw, in een lange traditie, beroemd en berucht in het Vlaams Hoger Onderwijs.

 

Maar daarvoor komt u uiteraard niet. Ik kan u al verklappen dat Nick en Véronique de Odisee-boot hier verlaten. Ze zijn zelfs nog niet op hun Ithaka aangekomen. Ik wens hen een goede reis verder. Maar dat ze in geen geval hun reis overhaasten, dat nog even duurt, zodat ze wijs en rijk van hun reiservaring aankomen.

 

Thomas blijft nog even op de boot, maar met een gewijzigde bemanning. Zo zetten zij hun Odisee verder. Ze zullen ook dit wel wat boze goden, cyclopige reuzen en gewiekste Laestrygonen tegenkomen. Maar met het goede evenwicht tussen ervaring en jong enthousiasme kan dat niet mislopen. Geen schipbreuk, altijd vooruit.

En zoals de zojuist afgezwaaide algemeen directeur met DDC-isme zei: buon viaggio. Wat zoveel betekent als goede reis.

Speech Alumni Studentenraad: 10 jaar studentenparticipatie

Geef een reactie

Slides Alumni

Beste studenten & collega’s

U bent hier uiteraard allemaal om de uitslag van te kennen van de studentenverkiezingen 2015-2016. Vooraleer tot dat over te gaan, moeten we het toch eens over de huidige ploeg hebben. Zij moesten de schoenen van Simon VH vullen, wat om meer dan één reden geen evidentie is.

De nieuwe ploeg trad aan met voorzitter Michaël. Die na zijn studie toegepaste informatica en diepe interesse in bedrijfseconomie, de rechtenstudie aanvatte. Rechten paste wel, want het was dan ook met de bedoeling om bepaalde rechten te hebben. Maar de arbeidsmarkt lonkte, een drang nog sterker dan die van Duvel tripel hop of Manchester. Alhoewel, dat laatste zou ik nog niet durven beweren. De lokroep van de Sirenen is altijd de sterkste. Vraag dat maar een Odisseus, inderdaad, die van de Odisee.

Daardoor werd Thomas voorzitter. Veel veranderde snel. De voertaal van de ASR werd prompt omgezet van AN naar ABN. Het Algemeen Brakels Nederlands. Maar dat niet alleen. De banners, latjes en roll-ups schoten sneller dan de Brakelse bos paddenstoelen uit de grond. Als een ware De Croo werden alle campussen en dito recepties afgeschuimd. En nog sneller dan zijn toch al sterk aerodynamische haarsnit zou doen vermoeden, werden alle campussen gemobiliseerd in de rekrutering van de kandidaten. Met succes overigens. Om het met een Decrooïsme te zeggen, u weet wel, van die andere bekende inwoner van Brakel, Herman De Croo, je mag geen oud brood snijden met de verkeerde kant van het mes: je deukt slechts het brood en snijdt in je hand.

Hij was uiteraard niet alleen. Er is ook Nick, die de studentenraad van de associatie Leuven nieuw leven heeft ingeblazen, al ware het zijn trompet. Nog op te merken dat in die StAL het Brakelse trekpaard van zojuist ook mee tussen zat. Als waren ze Heracles, u weet wel, uit de Odisee, proberen ze die Augias-stal te kuisen en te beheren. Net als in de mythe was Augias niet zo tevreden met hun uitstekende werk.

En een trio is natuurlijk nooit compleet zonder de 3e man. In dit geval een vrouw. Véronique die uitgezonden werd, als ware het een paard van Troje, u weel wel, van de Odisee, om in de STURA KU Leuven de belangen van de AO studenten van de campus Brussel te behartigen.

Ik heb het mij toch vaak bedacht, wat een prestatie. Uitmuntend. Bijna echte Griekse (of Brakelse?) helden. En in Brussel, Gent, Aalst en Waas de boel runnen. Daarbij elk van hen. Elk van hen, een mandaat in Leuven, associatie of de universiteit. De ASR stond dit jaar opnieuw, in een lange traditie, beroemd en berucht in het Vlaams Hoger Onderwijs.

 

Maar daarvoor komt u uiteraard niet. Ik kan u al verklappen dat Nick en Véronique de Odisee-boot hier verlaten. Ze zijn zelfs nog niet op hun Ithaka aangekomen. Ik wens hen een goede reis verder. Maar dat ze in geen geval hun reis overhaasten, dat nog even duurt, zodat ze wijs en rijk van hun reiservaring aankomen.

 

Thomas blijft nog even op de boot, maar met een gewijzigde bemanning. Zo zetten zij hun Odisee verder. Ze zullen ook dit wel wat boze goden, cyclopige reuzen en gewiekste Laestrygonen tegenkomen. Maar met het goede evenwicht tussen ervaring en jong enthousiasme kan dat niet mislopen. Geen schipbreuk, altijd vooruit.

En zoals de zojuist afgezwaaide algemeen directeur met DDC-isme zei: buon viaggio. Wat zoveel betekent als goede reis.

Speech ASR overdracht

Geef een reactie

Slides: ASR Speech

De traditie wil dat ik hier – bij de afsluiting van het academiejaar – de uittredende bestuursploeg afzwaai. Ik vond de inspiratie voor dit jaar op het roemruchte event van 10 jaar StaL. En daarmee heb ik het niet over de korte en krachtige speech van de voorzitter

 

Het ging in de groep van de STUVO over de speech bij de opening van De Mineen. Het ging over

stripfiguren. En ik bedacht mij, de laudatio van dit jaar is ook te vatten in een stripverhaal. Zijnde

in de reeks van Goscinny’s Asterix. En meer bepaald Asterix en de Romeinen. Ik stel u de

personages even kort voor.

 

Slide 1 Het is al wel duidelijk, de hoofdfiguur, de voorzitter, betreft Asterix. Zelf heeft hij, in zijn rijke loopbaan (**ik zou niet carrière durven zeggen**) aan de HUBrussel zichzelf vergeleken met Asterix. Zoals blijt uit deze foto. Asterix, de aanvoerder van de Galliërs, de dapperste van de Belgen.

 

Slide 2 het duurde niet lang, of hij kreeg ook Obelix aan zijn zijde. Deze obelix heeft het echter niet zo begrepen op everzwijnen, maar eerder op Blackbush en corps diplomatiques.

 

Slide 3: de twee aanvoerders krijgen versterking van Hippix. U ziet de fysieke geljikenissen. In de stripreeks komt Hippix van een andere stam. Hij wordt naar de Galliërs gezonden om een echte krijger te worden, Asterix en Obelix zijn belast met zijn opleiding. Ik denk dat we zonder enige twijfel mogen stellen dat deze Hippix met onderscheiding geslaagd is en zich tot de dapperste der Belgen mag rekenen.

 

Slide 4: Kakfonix, de dorpszanger. Het kost de Galliërs veel moeite om hem soms te doen zwijgen, anders blijft hij maar zingen. Toch een zeer gewaardeerde dorpsgenoot, die ondanks zijn reizen naar het Romeinse Rijk, een Galliër bleef.

 

Slide 5: Samen met de andere Galliërs trokken onze figuren ten strijde tegen de Romeinen, om hun geliefde dorp te beschermen tegen de overheersing.

 

Slide 6: Zij waren het laatste vrije dorp in de provincie en willen dat absoluut behouden. En zo streden zij, gesterkt door de toverdrank van de druïde, voor het behoud van hun prachtige Gallische dorp.

 

Slide 7: Hun strijd bracht hen tot bij de Gouverneur van de provincia en zelfs tot bij de Keizer in Rome zelf

 

Slide 8: Wij zitten hier samen, weliswaar met een Italiaans buffet in de plaats van met everzwijnen en we zien niet zo wreed om Christophe in een boom vast te binden, maar in tegenstelling tot de striptekening is het zeker niet ‘the end’. Integendeel, de komende weken zijn nog crucialer dan alle afgelopen weken samen. 1 oktober – de datum van de integratie van de academische opleidingen – is in onderwijstermen morgen. De ontwerpteksten van samenwerkingsovereenkomsten en reglementen allerhanden verschijnen met de regelmaat van klok. Elke paragraaf moet gewikt en gewogen worden onder grote tijdsdruk. De Galliërs mogen dus zeker niet in slaap sukkelen na hun kampvuur. Want men weet dat de Romeinen zeker ook ’s nachts kunnen toeslaan. Een druïde kan voor toverdrank zorgen, maar het gevecht moeten de dappere Galliërs zelf leveren. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat de nieuwe bewoners van het dorp daar zullen in slagen.

 

Plechtige opening Studentenrestaurant De Mineen

Geef een reactie

Dames en heren

Vandaag openen wij officieel het restaurant De Mineen. Het thema van deze

opening is Brussel, daarom zullen wij de geschiedenis van De Mineen in het

Brussels vertellen en met stripfiguren.

Het verhaal van De Mineen begint eigenlijk bij een zekere ‘Madam Pijp’. Madam

pijp had met haar studentenvoorzieningen lang gespaard om de groeiende groep

hongerige studenten van een studentenrestaurant te voorzien. Jaar na jaar

rapporteerde zij aan Grote Smurf dat ze zou blijven sparen tot hét moment daar

was.

Intussen 3 jaar geleden kwam Kuifje Madam Pijp vervoegen. En wie kuifje een

beetje kent, weet dat eten meteen bovenaan zijn prioriteitenlijstje kwam te

staan.

Het eerste plan van Madam Pijp en Kuifje was om op de eerste verdieping van de

Grote Groene Paddenstoel in de stormstraat om te bouwen tot

studentenrestaurant. Statler en Walldorf waren op dat moment echter al aan het

dromen van een nieuwe campus.

Madam Pijp en Kuifje gingen op zoek naar een alternatief en lieten hun oog laten

vallen op de kelder van T’Serclaes. Zij legden samen met Statler en Walldorf

contacten met de eigenaar en niet snel nadien werd niet alleen de kelder, maar

het volledige gebouw gekocht.

De ploeg werd versterkt met een tekensmurf (ook bekend als ‘skieve architect’)

en heel wat knutselsmurfen. De kelder werd uitgebreid met een deel van de

parking, in het kader van een auto-voor- voedselprogramma.

Als we een restaurant gingen openen, hadden we ook kooksmurfen nodig. Een

kooksmurf vonden we op een Koninklijke Weg, de andere kooksmurfen kwamen

uit de stam der Sodexianen.

De tijd was echter heel krap voor de knutselsmurfen om te bouwen en alles zou

maar net op tijd klaar zijn Ze kregen echter te maken met de Gargamel van het

Water. Daardoor viel de opstart begin september ook in het water. De

knutselsmurfen werkten lange dagen en weekends door en uiteindelijk konden

de kooksmurfen op 3 november voor de eerste keer koken.

De Mineen was echter nog niet af! Tekensmurf ontwierp meubilair dat door de

knutselsmurfen geplaats werd tijdens verschillende vakanties. Er werd licht

geschapen in de duisternis met nieuwe lampen en verf versierde de muren.

De laatste afwerking, het plaatsen van de video wall, was net klaar.

Dit beste mensen, is het verhaal van De Mineen. Een verhaal waar vele figuren,

zoals Stadler & Waldorf, de vele knutslsmurfen, kooksurfen, Grote Smurfen en

Madam Pijp & Kuifje volledig voor gegaan zijn. Zij hebben deze duffe kelder en

parking gemaakt tot wat het nu is: een écht studentenrestaurant.

Dankuwel!